მე შენში მიყვარს ღმერთი ! შენ , რა იპოვე ჩემში ?! შენ – წმინდა სანთლის ღვენთი. მე – გაფანტული ხრეში.
მე შენში მიყვარს ღმერთი ! შენში ის თავს გრძნობს კარგად. ჩემში კი სველი დენთი - აღარ ღირს დროის კარგვად.
მე შენში მიყვარს ღმერთი ! ტერფებთან გინთებ სანთლებს . . . და თუ ასეა – წვეთი , ნამუსი მაინც მმართებს . .
|